Międzynarodowy Festiwal Sportu 2025 w Jaśle – Mecze dnia pierwszego

🏐 Dzień pierwszy z perspektywy czasu

You can find the English version below.

W końcu.
Po kilku nieprzespanych nocach, hektolitrach kawy i setkach suwaków w Lightroomie — mogę wrzucić pierwszą porcję zdjęć. Na razie tylko z pierwszego dnia meczowego. Obróbka wciąż trwa, a doba niestety nie ma opcji rozszerzenia. Pracuję nad resztą, ale musicie się uzbroić w cierpliwość. Zdjęcia się nie zrobią same, a spać też czasem trzeba.

Ale już teraz wiem jedno — warto było. Bo to, co działo się na parkiecie i poza nim, zostaje gdzieś pod skórą.

🌍 Kto grał? Pełna lista drużyn

W tym roku w Jaśle zagrały 16 drużyn z 11 krajów. Ekipa naprawdę międzynarodowa — a to oznaczało mnóstwo języków, różne style gry, różne kultury i zupełnie nowe znajomości.

🔥 Pierwsze mecze, pierwsze emocje

Zaczęło się od lekkiej niepewności. Nowe miejsce, nowe twarze, inne języki, obce drużyny. Ale bardzo szybko wszystko nabrało rytmu. Pierwsze mecze ruszyły z pełną mocą — i choć nie każda akcja była idealna technicznie, każda miała w sobie autentyczność.

Zawodniczki grały tak, jakby znały się od lat. I choć poziom był różny, to zaangażowanie — stuprocentowe.

Widziałem dziewczyny, które po straconym punkcie klękały na parkiecie, ale wstawały jeszcze mocniejsze. Były też te, które nie kryły łez — ani po przegranej, ani po wygranej. Bo emocje są prawdziwe. I nikt ich tutaj nie udaje.

🤝 Poza boiskiem – najważniejsze rzeczy dzieją się między meczami

Między meczami działo się coś, czego nie widać w statystykach. Dziewczyny siadały razem, śmiech był wspólny, gry słów – czasem nieudane, ale śmieszne.

To są chwile, które zostają.

Dawniej zbierało się adresy w zeszycie i wysyłało kartki z wakacji. Dziś lecą Instagramy, TikToki, follow back i emoji w DM-ach. Ale intencja ta sama — nie chcemy, żeby to się skończyło. Chcemy zostać w kontakcie.

📷 Z aparatem – nie po to, żeby upiększać

Dla mnie ten dzień był szukaniem prawdy. Nie idealnych póz, nie wyprostowanych grzbietów, tylko tego, co dzieje się naprawdę. Prawdziwe skupienie. Dziewczyna siedząca na podłodze z lodem przy kostce, inna obejmująca koleżankę po nieudanym secie, trener siadający obok zawodniczki, by tylko przez chwilę nic nie mówić — po prostu być.

To są rzeczy, których się nie reżyseruje. I których nie chcę poprawiać.

Zdjęcia, które teraz publikuję, są pełne niedoskonałości. Ale właśnie dlatego są uczciwe. I dlatego jestem z nich dumny.

🗂️ Gdzie te zdjęcia?

Prawda jest taka: ponad 600 zdjęć z tego dnia to trochę dużo jak na mój skromny serwer. Dlatego całą galerię wrzuciłem na mój fanpage na Facebooku – tam możecie klikać, tagować, udostępniać i komentować bez ograniczeń. Link znajdziecie tutaj — polecam odwiedzić, zostaw like, albo zaobserwój, bo trochę tam się dzieje. I też od razu będziecie wiedzieli o nowych zdjęciach z turnieju!

🧠 Fun fact z backstage’u: podszedł ktoś z prośbą: „zrobiłbyś jedno zdjęcie z trenerem?”. Jasne, robię. Po chwili trener z inną trenerką. Potem już pół zespołu ustawiło się w kolejce, jak do fotobudki. Miałem wrażenie, że jakbym tam postawił taboret i ring light, to byśmy skończyli z drużynowym rokiem szkolnym 2025. 😄

🏁 To dopiero początek

Ten pierwszy dzień ustawił wszystko. Emocje, tempo, relacje. Pokazał, że sport w wydaniu młodzieżowym to nie tylko gra. To przede wszystkim ludzie — bardzo młodzi, ale już pełni pasji, odpowiedzialności i prawdziwego ducha zespołu.

Z perspektywy czasu widzę, jak ważne było to, że mogłem tam być. I jak bardzo te kadry nie są tylko dla mnie.

Dziękuję wszystkim, którzy zagrali, kibicowali, wspierali, dopingowali, śmiali się i płakali. Dziękuję za to, że mogłem to sfotografować — i że mogę Wam to teraz oddać.

Bartłomiej Wilk | beardedwolf.pl
Fotograf, który lubi prawdę. I czasem śpi.

🏐 Day One – Looking Back

International Sports Festival 2025 in Jasło – Where It All Began

Finally.
After a few sleepless nights, liters of coffee, and hundreds of Lightroom sliders – I can finally share the first batch of photos. For now, just from day one of the matches. The editing is still ongoing, and sadly, I haven’t figured out how to stretch a 24-hour day. I’m working on the rest, but you’ll need to be patient. The photos won’t edit themselves, and yes, I do occasionally need sleep.

But I already know one thing — it was all worth it. What happened on and off the court really stays with you.

🌍 Who Played? Full List of Teams

This year, 16 teams from 11 countries came to Jasło. A truly international crew — which meant many languages, different playing styles, cultures, and plenty of brand-new friendships.

🔥 The First Matches – First Emotions

It started with a bit of hesitation. New place, new faces, foreign languages, unfamiliar teams. But everything quickly picked up speed. The first matches launched at full throttle — and even though not every play was perfect, every moment felt real.

The players acted like they’d known each other for years. Skill levels varied, but effort? That was always at 100%.

I saw girls dropping to their knees after lost points, then standing up even stronger. Some didn’t hold back tears — after a win or a loss. Because the emotions were real. And no one was faking them here.

🤝 Off the Court – That’s Where the Magic Happens

The real magic? It happened between the matches.
Girls sat together, exchanged names, hairbands, languages. The laughter was mutual. Language games — often clumsy, always funny. One team from England tried teaching Czech players their own chant, while Norwegian girls drew flags on the arms of their Romanian friends.

These are the moments that stick.

Back in the day, you’d collect postal addresses and send postcards. Today, it’s Instagram handles, TikToks, and emoji DMs. But the intention is the same — no one wants it to end. Everyone wants to stay connected.

📷 Behind the Lens – No Posing, Just Truth

For me, that day was all about finding truth.
Not perfect poses, not stiff backs, but what’s real. Intense focus. A girl sitting on the floor with ice on her ankle. Another hugging her teammate after a rough set. A coach sitting down quietly next to a player, saying nothing — just being there.

You can’t script that.
And I don’t want to edit it.

The photos I’m sharing now are far from perfect. But that’s exactly why they’re honest. And I’m proud of them for that.

🗂️ Where Are the Photos?

Here’s the thing: over 600 photos from just that one day is a bit too much for my modest little server.
So I uploaded the full gallery to my Facebook fan page – feel free to browse, tag, share, and comment as much as you like. You’ll find it all right here — totally worth checking out.

🧠 Backstage fun fact: someone asked me, “Hey, could you take a quick photo with our coach?”
Sure! One click. Then — “Can you do one with our coach and another coach?” Of course. Thirty seconds later, half the team was lining up like we were at a photo booth.
Honestly, if I had set up a stool and a ring light, we could’ve had a proper Yearbook 2025 session right there. 😄

🏁 Just the Beginning

This first day set the tone. Emotions, pace, connections. It showed that youth sports isn’t just about playing. It’s about people — young people full of passion, responsibility, and a true team spirit.

Looking back, I know how lucky I was to be there. And how much these frames don’t just belong to me.

Big thanks to everyone who played, cheered, supported, laughed, cried, and let me be part of it. Thank you for letting me capture it — and now, for letting me share it.

Bartłomiej Wilk | beardedwolf.pl
A photographer who chases truth. And sometimes sleeps.